Op zondag 22 mei heeft de Stichting ‘Vrienden van Kasteel Vaeshartelt’ op symbolische wijze aan Vaeshartelt ‘zijn hart terug gegeven’. Na een fleurige wandeltocht door de Beukenlaan, waarin vele tientallen hartvormige ballonnen werden meegevoerd en die werd begeleid door accordeonmuziek, en die eindigde in het park van Vaeshartel, heeft Lies Wesseling namens de Stichting de belangrijkste eisen nogmaals verwoord:
- geen onherstelbare ingrepen in het cultuur- en natuurhistorisch erfgoed van Vaeshartelt;
- herstel van de vertrouwde identiteit en gezonde koers van Buitenplaats Vaeshartelt;
- stopzetten van de ontslagprocedures voor de mensen die zowel de erfgoedexpertise als de maatschappelijke verbindingen van Vaeshartelt belichamen.
Vervolgens is in het park van Vaeshartelt een kunstwerk geplaatst, dat het ‘Hart van Vaeshartelt’ symboliseert, en is aan Wim Hazeu, bestuursvoorzitter van Stichting Buitenplaats Vaeshartelt, een Open Brief (te vinden op de Home pagina) aangeboden met daarin de wensen van de Stichting Vrienden en het herhaalde aanbod om te overleggen over de voor Vaeshartelt gewenste koers.
Kijk hieronder voor foto's en filmpjes van de Wandeltocht en de toespraak van Lies Wesseling namens de Vriendenstichting.
TOESPRAAK LIES WESSELING
Geef Vaeshartelt zijn hart terug
- protestactie zondag 22 mei 2016 -
Dames en heren, vrienden en vriendinnen
Hartelijk dank voor uw deelname aan onze protestactie tegen de gang van zaken bij Buitenplaats Vaeshartelt. Ik maak graag van de gelegenheid gebruik om uiteen te zetten waarom wij, vrienden van kasteel Vaeshartelt, actie voeren. Daarvoor maak ik met u allereerst een kort uitstapje in de geschiedenis.
Nog niet eens zo heel lang geleden was Vaeshartelt in gebruik als jeugdherberg. We hebben het over de jaren zeventig. Ongetwijfeld heeft menigeen daar een gezellige tijd gehad, maar voor het onderhoud van het kasteel en de tuinen was het funest. Beide raakten zwaar in verval – en dat is een historische plek zoals deze onwaardig. De industrialisatie van Nederland begon immers hier in Maastricht, dankzij Petrus Regout. En Vaeshartelt was zijn landgoed, zijn buitenverblijf. De rijk gedecoreerde buitenplaats, omringd door een lusthof van sier - en nutstuinen, was Regouts pronkstuk. Deze plek verdient het vanwege zijn grote cultuurhistorische en landschappelijke
waarde om duurzaam in stand gehouden te worden. Daar is in de jaren negentig een begin mee gemaakt. Het kasteel en de bijgebouwen werden gerestaureerd, en het park en later ook de proeftuin, werden in ere hersteld. Geleidelijk aan kreeg de buitenplaats haar oude luister terug.
Aan het restaureren en instand houden van cultureel erfgoed komt heel veel toewijding, expertise, visie, bezieling en een lange adem te pas. En er komen ook heel veel mensen aan te pas, dat wil zeggen, naast gekwalificeerd personeel, ook sponsors, maatschappelijke partners, en vrijwilligers, die het allen tezamen, met elkaar, mogelijk maken dit belangrijke stuk cultureel erfgoed te behouden en open te stellen voor het publiek, opdat zoveel mogelijk mensen er van kunnen genieten. Het betreft hier immers onze gedeelde geschiedenis, ons gezamenlijk verleden.
De Horeca BV die hotel en conferentiecentrum exploiteren dient hierbij een deel van de financiele middelen te leveren en is in deze zin dienend, niet leidend.
Frank Wormer en Marianne Winthagen hebben in drieentwintigjaar tijd de Buitenplaats Vaeshartelt gemaakt tot wat het nu is. Zij hebben het landgoed weer opgebouwd en een infrastructuur geschapen, die dit unieke Limburgse erfgoed niet alleen behoudt maar ook toegankelijk maakt voor een breed publiek. Zij hebben de benodigde toewijding en bezieling, visie en expertise geleverd, en een uitgebreid netwerk van sponsors, maatschappelijke partners en vrijwilligers opgebouwd. Zij zijn het hart van de Buitenplaats Vaeshartelt en, tezamen met tuinbaas Rob Meijs, de verbindende personen voor de vele vrijwilligers, die werken in de tuinen.
Een paar weken geleden heeft het bestuur van de Stichting Buitenplaats Vaeshartelt zich plotsklaps van deze expertise en netwerken ontdaan door hen beiden ontslag aan te zeggen. Het is volkomen onduidelijk wat daarvoor vervolgens in de plaats wordt gesteld. Sterker nog, bestuur en directie lijken de weg volledig kwijt te zijn. Wilde plannen omtrent camping of glamping, zwembad en stapelbedden kamers worden gelanceerd zonder gedegen marktonderzoek, vervolgens wordt het bestaan van deze plannen ontkend door het bestuur van de stichting, daarna worden de niet bestaande plannen publiekelijk teruggetrokken door het bestuur in de Limburger, waarna de
directie van de Horeca BV bij monde van Paul Janmaat opnieuw glashard ontkent dat plannen voor een camping of zwembad ooit hebben bestaan. Dames en heren, dit voortdurende gedraai van bestuur en directie, heeft het vertrouwen van vrienden en vrijwilligers ernstig geschaad. De inrichting van ongeveer 100 slaapplaatsen middels stapelbedden in de Oost- en Noordvleugel, het oudste gedeelte van het monument, zal onherstelbaar afbreuk doen aan de monumentale status van deze vleugels. In feite gaan we daarmee weer terug naar af, naar de lowbudget exploitatie van de jaren zeventig. In naam van een economische bedrijfsvoering zou op die manier een enorme kapitaalvernietiging worden gepleegd, waarbij de restauratieprojecten, de expertise, de netwerken die tijdens de afgelopen 23 jaren zijn opgebouwd, met een klap worden weggevaagd. Lowbudget exploitatie vloekt met de instandhouding en openstelling van cultureel erfgoed. Vaeshartelt is daar qua locatie ook ten ene male ongeschikt voor. De Buitenplaats is wel bij uitstek geschikt als conferentie-plaats. Maar deze zakelijke markt wordt door de directie juist opgegeven.
Voor vrienden en vrijwilligers van Vaeshartelt is dit alles onacceptabel. Vrijwilligers verbinden zich met een zaak en met personen. Vanwege de zwalkende koers van bestuur en directie is de zaak waar Vaeshartelt nu voor staat is volstrekt onduidelijk geworden, terwijl de personen die het hart van de organisatie vormden zijn ontslagen.
Wij roepen daarom het bestuur van de buitenplaats op om de luchtfietserij te staken. Verlaag de buitenplaats niet tot doelwit van commericeel stuntwerk. Laat Vaeshartelt niet verworden
tot barak van de Beatrixhaven, maar laat het een lustoord blijven, temidden van industriele bedrijvigheid, in de geest van Petrus Regout. Roep een halt toe aan de verkwistende kapitaalvernietiging en maak de ontslagen van Marianne Winthagen en Frank Wormer ongedaan.
Wij, Vrienden van Vaeshartelt, zijn ten alle tijden bereid om constructief mee te denken over de bedrijfsvoering van de buitenplaats, en laten daarom een open brief aan Wim Hazeu, voorzitter van het bestuur van de buitenplaats, achter. Onze wens is dat Vaeshartelt haar hart weer terugkrijgt. Om die wens concreet gestalte te geven, willen we graag een symbolisch teken plaatsen. Een hart, ontworpen in de geest van het International Land Art Festival te Maastricht, nu te bewonderen bij Kasteel Jeruzalem, vorig jaar te gast bij buitenplaats Vaeshartelt.
Lies Wesseling
- protestactie zondag 22 mei 2016 -
Dames en heren, vrienden en vriendinnen
Hartelijk dank voor uw deelname aan onze protestactie tegen de gang van zaken bij Buitenplaats Vaeshartelt. Ik maak graag van de gelegenheid gebruik om uiteen te zetten waarom wij, vrienden van kasteel Vaeshartelt, actie voeren. Daarvoor maak ik met u allereerst een kort uitstapje in de geschiedenis.
Nog niet eens zo heel lang geleden was Vaeshartelt in gebruik als jeugdherberg. We hebben het over de jaren zeventig. Ongetwijfeld heeft menigeen daar een gezellige tijd gehad, maar voor het onderhoud van het kasteel en de tuinen was het funest. Beide raakten zwaar in verval – en dat is een historische plek zoals deze onwaardig. De industrialisatie van Nederland begon immers hier in Maastricht, dankzij Petrus Regout. En Vaeshartelt was zijn landgoed, zijn buitenverblijf. De rijk gedecoreerde buitenplaats, omringd door een lusthof van sier - en nutstuinen, was Regouts pronkstuk. Deze plek verdient het vanwege zijn grote cultuurhistorische en landschappelijke
waarde om duurzaam in stand gehouden te worden. Daar is in de jaren negentig een begin mee gemaakt. Het kasteel en de bijgebouwen werden gerestaureerd, en het park en later ook de proeftuin, werden in ere hersteld. Geleidelijk aan kreeg de buitenplaats haar oude luister terug.
Aan het restaureren en instand houden van cultureel erfgoed komt heel veel toewijding, expertise, visie, bezieling en een lange adem te pas. En er komen ook heel veel mensen aan te pas, dat wil zeggen, naast gekwalificeerd personeel, ook sponsors, maatschappelijke partners, en vrijwilligers, die het allen tezamen, met elkaar, mogelijk maken dit belangrijke stuk cultureel erfgoed te behouden en open te stellen voor het publiek, opdat zoveel mogelijk mensen er van kunnen genieten. Het betreft hier immers onze gedeelde geschiedenis, ons gezamenlijk verleden.
De Horeca BV die hotel en conferentiecentrum exploiteren dient hierbij een deel van de financiele middelen te leveren en is in deze zin dienend, niet leidend.
Frank Wormer en Marianne Winthagen hebben in drieentwintigjaar tijd de Buitenplaats Vaeshartelt gemaakt tot wat het nu is. Zij hebben het landgoed weer opgebouwd en een infrastructuur geschapen, die dit unieke Limburgse erfgoed niet alleen behoudt maar ook toegankelijk maakt voor een breed publiek. Zij hebben de benodigde toewijding en bezieling, visie en expertise geleverd, en een uitgebreid netwerk van sponsors, maatschappelijke partners en vrijwilligers opgebouwd. Zij zijn het hart van de Buitenplaats Vaeshartelt en, tezamen met tuinbaas Rob Meijs, de verbindende personen voor de vele vrijwilligers, die werken in de tuinen.
Een paar weken geleden heeft het bestuur van de Stichting Buitenplaats Vaeshartelt zich plotsklaps van deze expertise en netwerken ontdaan door hen beiden ontslag aan te zeggen. Het is volkomen onduidelijk wat daarvoor vervolgens in de plaats wordt gesteld. Sterker nog, bestuur en directie lijken de weg volledig kwijt te zijn. Wilde plannen omtrent camping of glamping, zwembad en stapelbedden kamers worden gelanceerd zonder gedegen marktonderzoek, vervolgens wordt het bestaan van deze plannen ontkend door het bestuur van de stichting, daarna worden de niet bestaande plannen publiekelijk teruggetrokken door het bestuur in de Limburger, waarna de
directie van de Horeca BV bij monde van Paul Janmaat opnieuw glashard ontkent dat plannen voor een camping of zwembad ooit hebben bestaan. Dames en heren, dit voortdurende gedraai van bestuur en directie, heeft het vertrouwen van vrienden en vrijwilligers ernstig geschaad. De inrichting van ongeveer 100 slaapplaatsen middels stapelbedden in de Oost- en Noordvleugel, het oudste gedeelte van het monument, zal onherstelbaar afbreuk doen aan de monumentale status van deze vleugels. In feite gaan we daarmee weer terug naar af, naar de lowbudget exploitatie van de jaren zeventig. In naam van een economische bedrijfsvoering zou op die manier een enorme kapitaalvernietiging worden gepleegd, waarbij de restauratieprojecten, de expertise, de netwerken die tijdens de afgelopen 23 jaren zijn opgebouwd, met een klap worden weggevaagd. Lowbudget exploitatie vloekt met de instandhouding en openstelling van cultureel erfgoed. Vaeshartelt is daar qua locatie ook ten ene male ongeschikt voor. De Buitenplaats is wel bij uitstek geschikt als conferentie-plaats. Maar deze zakelijke markt wordt door de directie juist opgegeven.
Voor vrienden en vrijwilligers van Vaeshartelt is dit alles onacceptabel. Vrijwilligers verbinden zich met een zaak en met personen. Vanwege de zwalkende koers van bestuur en directie is de zaak waar Vaeshartelt nu voor staat is volstrekt onduidelijk geworden, terwijl de personen die het hart van de organisatie vormden zijn ontslagen.
Wij roepen daarom het bestuur van de buitenplaats op om de luchtfietserij te staken. Verlaag de buitenplaats niet tot doelwit van commericeel stuntwerk. Laat Vaeshartelt niet verworden
tot barak van de Beatrixhaven, maar laat het een lustoord blijven, temidden van industriele bedrijvigheid, in de geest van Petrus Regout. Roep een halt toe aan de verkwistende kapitaalvernietiging en maak de ontslagen van Marianne Winthagen en Frank Wormer ongedaan.
Wij, Vrienden van Vaeshartelt, zijn ten alle tijden bereid om constructief mee te denken over de bedrijfsvoering van de buitenplaats, en laten daarom een open brief aan Wim Hazeu, voorzitter van het bestuur van de buitenplaats, achter. Onze wens is dat Vaeshartelt haar hart weer terugkrijgt. Om die wens concreet gestalte te geven, willen we graag een symbolisch teken plaatsen. Een hart, ontworpen in de geest van het International Land Art Festival te Maastricht, nu te bewonderen bij Kasteel Jeruzalem, vorig jaar te gast bij buitenplaats Vaeshartelt.
Lies Wesseling
OPROEP VOOR WANDELING
Geef Vaes-HART-elt zijn HART terug
d.d. 22 mei 2016
Beste Vrienden,
We hebben jullie eerder op de hoogte gesteld van de ontwikkelingen bij Buitenplaats Vaeshartelt, die ons grote zorgen baren, en gevraagd om Adhesie te betuigen met ons Protest ‘Stop het Verdriet van Vaeshartelt’. Iets wat inmiddels ruim 1.400 mensen en organisaties hebben gedaan en waarvoor we iedereen van harte danken.
We willen onze Campagne voort zetten met een fysieke actie in de vorm van een WANDELING met het motto:
We hebben jullie eerder op de hoogte gesteld van de ontwikkelingen bij Buitenplaats Vaeshartelt, die ons grote zorgen baren, en gevraagd om Adhesie te betuigen met ons Protest ‘Stop het Verdriet van Vaeshartelt’. Iets wat inmiddels ruim 1.400 mensen en organisaties hebben gedaan en waarvoor we iedereen van harte danken.
We willen onze Campagne voort zetten met een fysieke actie in de vorm van een WANDELING met het motto:
Deze actie vindt plaats op zondag 22-5 a.s. van 11.00-12.00 uur
WAAROM ZETTEN WE ONZE CAMPAGNE VOORT?
De Stichting Vrienden van Vaeshartelt is blij dat de plannen van directie en bestuur van de Buitenplaats om een camping met zwembad aan te leggen, zoals ze vandaag in de krant bekend gemaakt hebben, kennelijk van de baan zijn.
Maar daarmee is het probleem niet opgelost. Vaeshartelt heeft zich in het afgelopen jaar al geprofileerd als een budgethotel d.w.z. dat de hotelkamers tegen veel te lage prijzen worden aangeboden. Dat zo’n ‘business model’ niet werkt blijkt uit het feit, dat zelfs een 85%-bezetting niet leidt tot positieve resultaten. En dat wordt alleen maar erger met het plan voor de zogenaamde ‘familiekamers’.
Het is de bedoeling om in de Oostvleugel ongeveer 100 slaapplaatsen middels stapelbedden te realiseren. De Oostvleugel – het oudste gedeelte van het monument uit 1739 – is naar zijn aard voor deze bestemming volledig ongeschikt en zal onherstelbare schade ondervinden van de hiervoor noodzakelijke verbouwing. Ook is te verwachten dat de investeringskosten van deze „familiekamers” niet opwegen tegen de opbrengsten.
Natuurlijk kost het ‘duurzaam in stand houden van het landgoed’ geld. Daarvoor is een deugdelijke exploitatie nodig: met een lowbudget exploitatie lukt dat niet. Maar vooral zijn daarvoor de expertise en het gevoel en het maatschappelijk draagvlak van de omgeving nodig die verdwijnen als Vaeshartelt de aangezegde ontslagen doorzet en zijn vrijwilligers tegen zich in het harnas jaagt.
Bestuur en directie hebben niet op brieven van de Vriendenstichting gereageerd. De Vriendenstichting is bereid om in overleg te gaan om op constructieve wijze te kijken naar oplossingen. Daarom blijven de vrijwilligers in staking en blijft de Stichting Vrienden van Vaeshartelt ijveren tegen de plannen die onherroepelijk de teloorgang van Vaeshartelt inleiden en tegen het ontslag van de medewerkers die de erfgoed-expertise en de maatschappelijke verbindingen van Vaeshartelt representeren. En vóór een Vaeshartelt met zijn vertrouwde uitstraling en identiteit.
De Vriendenstichting heeft veel goede en waardevolle ideeën hoe Vaeshartelt tot een rendabele exploitatie van het landgoed kan komen. Zij wil daarover verder in gesprek met het bestuur van stg. Buitenplaats Vaeshartelt, hetgeen tot nu toe niet is gelukt.
Maar daarmee is het probleem niet opgelost. Vaeshartelt heeft zich in het afgelopen jaar al geprofileerd als een budgethotel d.w.z. dat de hotelkamers tegen veel te lage prijzen worden aangeboden. Dat zo’n ‘business model’ niet werkt blijkt uit het feit, dat zelfs een 85%-bezetting niet leidt tot positieve resultaten. En dat wordt alleen maar erger met het plan voor de zogenaamde ‘familiekamers’.
Het is de bedoeling om in de Oostvleugel ongeveer 100 slaapplaatsen middels stapelbedden te realiseren. De Oostvleugel – het oudste gedeelte van het monument uit 1739 – is naar zijn aard voor deze bestemming volledig ongeschikt en zal onherstelbare schade ondervinden van de hiervoor noodzakelijke verbouwing. Ook is te verwachten dat de investeringskosten van deze „familiekamers” niet opwegen tegen de opbrengsten.
Natuurlijk kost het ‘duurzaam in stand houden van het landgoed’ geld. Daarvoor is een deugdelijke exploitatie nodig: met een lowbudget exploitatie lukt dat niet. Maar vooral zijn daarvoor de expertise en het gevoel en het maatschappelijk draagvlak van de omgeving nodig die verdwijnen als Vaeshartelt de aangezegde ontslagen doorzet en zijn vrijwilligers tegen zich in het harnas jaagt.
Bestuur en directie hebben niet op brieven van de Vriendenstichting gereageerd. De Vriendenstichting is bereid om in overleg te gaan om op constructieve wijze te kijken naar oplossingen. Daarom blijven de vrijwilligers in staking en blijft de Stichting Vrienden van Vaeshartelt ijveren tegen de plannen die onherroepelijk de teloorgang van Vaeshartelt inleiden en tegen het ontslag van de medewerkers die de erfgoed-expertise en de maatschappelijke verbindingen van Vaeshartelt representeren. En vóór een Vaeshartelt met zijn vertrouwde uitstraling en identiteit.
De Vriendenstichting heeft veel goede en waardevolle ideeën hoe Vaeshartelt tot een rendabele exploitatie van het landgoed kan komen. Zij wil daarover verder in gesprek met het bestuur van stg. Buitenplaats Vaeshartelt, hetgeen tot nu toe niet is gelukt.
We nodigen jullie graag uit om met ons mee te wandelen
op 22-5 en het HART van Vaes-HART-elt
symbolisch terug te brengen naar Vaeshartelt.
op 22-5 en het HART van Vaes-HART-elt
symbolisch terug te brengen naar Vaeshartelt.
PROGRAMMA
We verzamelen op 22-5 tussen 10.30 en 11.00 uur op het parkeerterrein van NS-station Maastricht-Noord waar ruime parkeergelegenheid is. Hier kan men tot 11.00 uur een hartjes-ballon ophalen.
De wandeltocht start om 11.00 uur en voert door de schitterende Beukenlaan en door het Sterrenbos en eindigt rond 11.30 uur op Buitenplaats Vaeshartelt met de symbolische plaatsing van het ‘Hart van Vaeshartelt’. Het belooft een fleurige tocht te worden met veel kleur en muziek.
We verzamelen op 22-5 tussen 10.30 en 11.00 uur op het parkeerterrein van NS-station Maastricht-Noord waar ruime parkeergelegenheid is. Hier kan men tot 11.00 uur een hartjes-ballon ophalen.
De wandeltocht start om 11.00 uur en voert door de schitterende Beukenlaan en door het Sterrenbos en eindigt rond 11.30 uur op Buitenplaats Vaeshartelt met de symbolische plaatsing van het ‘Hart van Vaeshartelt’. Het belooft een fleurige tocht te worden met veel kleur en muziek.
Wij hopen dat jullie in grote getalen op 22-5 met ons mee wandelen om
onze Campagne ‘Stop het Verdriet van Vaeshartelt’ kracht bij te zetten!
